Nung thursday night ko pa sna 'to ibblog eh, kaso tinamad ako..
Anyway, ayun,
1st time ko umuwi ng maaga from a ycom meeting.. Usually, I go out with (not actually out kc nsa mall pa dn nman kmi) to eat or play at timezone.
so umuwi kmi ni diane, pagpunta nmin sa pila ng jeep, sobrang haba, baka mauna pa umuwi yung mga ksma namin..
so we preferred to ride a bus coz we're itching to go home..
1st attempt: Nakakita kmi ng free running jeepney papunta sa rosario na hnd dumiretso sa pilahan, so hinabol namin.. We failed, dahil malalaking babae kmi ni diane, hnd kmi kasya (that sucks!)
2nd attempt and a success!
May dumaan ulit, hinabol namin ulit, success, nakasakay kmi.
Sa jeep, may kung anong hangin ang nagbuyo smin pra i-nosebleed ang ibang mga pasahero.. Prang kmi lng yung tao..:))
Then i felt it, yung right thing.. Eto tama 'to, nararamdaman ko na yung ako, kasi nawala. Namiss ko dn siguro si diane, pati yung pagiging mayabang at maging maarte, not mentioning SUPER arte..
3rd attempt: Dpat maghihiwaly na kmi ng jeep, eh prang ayoko pa, so may dumaan na2man, papuntang pasig palengke, hinabol na2man namin, at success.. At ang mga tao, nosebleed ulit..
Namiss ko si Diane, namiss ko maging mayabang, at maarte, SUPEr arte.. Namiss ko din si miko..:))
